Dieren en klokkies Pistolen Paul is vorig jaar door de Dierenbescherming uitgeroepen tot 'dierenbeschermer van het jaar'. Dit heeft hem een borstbeeld opgeleverd, dat nu een centrale plek heeft gekregen in zijn kantoor op de Van Breestraat. Al in 1968 vond Pistolen Paul dat de Nederlandse justitie volslagen achterlijke opvattingen had op het gebied van dierenmishandeling. Daarom besloot hij toen samen met een paar jongens een soort strijdgroep op te richten. De Organisatie ter Bestrijding van Wreedheden jegens het dier. bron: De roerige wereld van Pistolen Paultje De club kreeg een dertigtal geheime leden, niet meer, want anders zou het ten koste gaan van het operationele element. Paultje: Kijk en als we dan in de krant lazen dat een of andere godverlaten boerekinkel in Schoorl z'n paard achter de tractor had gebonden, belegden wij eerst een vergadering en dan besloten we- nadat we er eerst netjes over hadden gestemd- of die man in aanmerking komt voor een persoonlijk bezoek. Als dat zo was benoemden we een commissie van een man of tien, die die man eerst horendol sloeg zodat-ie nooit meer in zijn leven een paard durfte aanraken. En daarna deden we met die man precies hetzelfde als-ie met het betreffende mishandelde dier had gedaan; in dit geval werd hij ook driemaal de wei doorgesleept Ik ben misschien een sentimentele zeikert op dierengebied, maar als er één slag mensen is dat ik de strot zou willen doorbijten, dan is het wel het slag verdommelingen dat wreed tegen dieren is. Daar krijg ik het schuim van op mijn bek en ik ben er voor de represaille. Mijn jongens knappen dat voor me op, want als ik het zelf doe dan wordt het de lik. Je zit zo een half jaar. Wat mij betreft kloppen de verhoudingen helemaal niet. Wie een beest vermoord zit een nachtje vast, alsof het niks is. Maar als je dat schorriemorrie te grazen neemt die dat gedaan heeft, ga je de bak in. Ik weet niet waar het aan ligt, maar elke gezonde dierenliefhebber zal het toch met me eens zijn dat de tarieven van het Nederlandse gebefte helemaal fout liggen. Er zijn altijd officieren van justitie die roepen dat je het recht niet in eigen hand mag nemen. Dus wil ik een veroordeling voorkomen, want het is niet erg als ik tengunste van de dieren moet zitten, maar het kost me teveel tijd en die kan ik juist zo goed benutten. Ik loof om te beginnen een beloning uit. In het strikte geheim. Soms lukt het, maar soms lekt het uit en dan weet de onverlaat toch nog weg te komen.En als ik dan hoor dat zo'n bezoek heeft plaatsgevonden, geeft me dat voldoening. Ik ben altijd blij dat er mensen zijn die dat ook niet pikken. Je moet iets doen. Doe je het niet, dan wordt er soms niet eens aangifte gedaan. En als er dan aangifte wordt gedaan loopt het altijd met een sisser af. Er was eens een vent in Haarlem die zijn hond aan een boom had gezet. Enfin, dat beest rukt zich los en loopt terug naar huis, want zo'n dier is trouw. Toen werd ie uit dankbaarheid voor zijn eigen deur doodgeschopt. Uit alle delen van het land sturen mensen me foto's en bewijsmateriaal. Het ene plaatje is nog gruwelijker dan het andere. Je verzint het zo gek niet of mensen vreten dat wel met een onschuldig dier uit. Mensen worden uiteindelijk wel gestraft voor wat ze met elkaar uitvreten. Doet een rechtbank het niet, dan doen ze het zelf wel. Maar dieren kunnen nergens verhaal halen. Buiten Nederland mag je al helemaal alles met dieren doen wat je maar wilt. Rechteloos zijn ze. Vreselijk. Zijn ogen schieten vuur als hij vertelt wat de een of andere vuilspuiter nu weer met een onschuldig dier heeft uitgevreten. En inderdaad, daarna volgt steevast de afrekening. Paultje: Als we hem tenminste te pakken krijgen. Soms is justitie eerder en dan moet ie een tijdje zitten, maar da's niet genoeg. Als zo'n voetzoeker dan vrij komt, dan wachten ik en mijn lijfwachten de hufter gewoon op. Gegarandeert dat zijn onderkaak dan ineens op een heel andere plek zit. Hieronder twee voorbeelden van artikelen van situaties waarin Pistolen Pautlje beloningen uitlooft: Pistolen Paultje geeft 10.000 voor pony-tip Pistolen Paultje verhoogt beloning kater Mans Paultjes lievelingen Wie het stoepje opklimt van het pand op de Van Breestraat, weet zich niet gewaarschuwd door een woeste hond, maar door een vervaarlijke katachtige die op een bordje naast de bel prijkt. Nadat de bezoeker daarna de enorme trap is opgeklommen, waarschuwt een tweede bord: ' Dit huis is er ter ere van onze katten, wie niet van katten houdt maakt rechtsomkeert'. Op de rugleuning van de zware chesterfield-banken in het kantoortje liggen de harige zwaargewichten breeduit te luieren. Maak kennis met Grijze Gerrit, dikke Otto en wijlen Rode Ollie. Grijze Gerrit Volgens mij is Grijze Gerrit vroeger inbreker geweest. Die jongen springt op de deurknop, trapt met zijn poten en daar vliegt de deur open. Grijze Gerrit is de baas, de andere twee volgen hem gedwee ook al is hij het er als laatste bijgekomen. Hij leefde buiten in een tuinhuisje. Daar zat hij tussen de kruiden op een lamsvelletje. Ik voerde hem dagelijks. Toen het in een slechte winter bar koud was, heb ik hem maar meegenomen. Eerst kon Grijze Gerrit bijna niet wennen binnen, maar nu is hij de onbetwiste leider.Voor mij is hij een wilde kat, want hij heeft van die gekke pluimpjes op zijn oren.' Bron: HP de Tijd, 1 december 2000 Dikke Otto Soms kan ik 's nachts niet slapen. Dan komt het allemaal weer boven, de oorlog. Ik hoor het luchtafweergeschut en ben weer bang om te worden gefusilleerd. Dan ga ik mijn bed maar uit en naar mijn kantoortje om wat te lezen. Perziche Dikke Otto, komt dan altijd bij me liggen. Dat geeft troost. Mooi hè, een grote vent met een dikke kater op zijn grote buik. Wist je trouwens dat Dikke Otto een kleinkind is van die witte voetzoeker uit die Bondfilm. Rode Ollie Rode Ollie, de lievelingskater van mij en Rietje, is onlangs helaas overleden. De officiële Pistolen Paultje website staat achter het werk van: - Stichting Schildpad - De Stichting Dierenambulance Amsterdam - De Nederlandse Stichting voor Hulp aan Dieren Heb jij nog geen klokkie? In wapens handelt Paul eigenlijk niet meer (misschien dat er af en toe nog een gaswapentje tussendoor glipt), maar daar is andere waar voor in de plaats gekomen: échte valse kunst, kaviaar, zonnebrillen en vooral horloges. Veel van zijn ingekochte waar gaat echter naar anderen. Paul geeft graag en dat zal iedereen weten ook. Een deel van zijn tijd besteedt hij aan het weggeven van klokkies. Paultje: Ik ben net Sinterklaas. Als ik zie dat een meid geen horloge om d'r pols heeft of een hele goedkope, terwijl ze met een vent is die zelf een Rolex met diamanten om heeft, dan geef ik haar iets knappers. Een Gucci, een leuke Calvin Klein of een fijne Rolex. Soms peil je een rijke stinkerd met een vette slee onder z'n kont, maar iets aan de portier geven? Ho maar. Dan geef ik die jongen een tip of iets moois. En natuurlijk de vuilinismannen bij mij in de straat. Die lopen met me weg. Ik deel dan geeltjes en klokkies uit. Of die klokkies echt zijn........?' De klokkies van de webmobsters Ook dierenliefhebbers die een dier uit een benarde situatie redden krijgen een horloge van Pistolen Paultje. Recente acties bestaan ondermeer uit het klem rijden van de hoofstedelijke dierenambulances. De verbouwereerde chauffeurs krijgen, zodra ze het raampje opengedraaid hebben, een klokkie cadeau. Paultje: Soms weet ik niet meer zo goed hoe ze eruit zagen, dan zijn ze al aan hun derde exemplaartje toe. naar boven